Η Ιατρική του Θιβέτ

Το Θιβέτ συχνά αποκαλείται η «στέγη του κόσμου", επειδή βρίσκεται στο ψηλότερο, επί της γης, οροπέδιο του Θιβέτ. Το Θιβέτ υπάρχει σαν έθνος, σαν κράτος ανήκει στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Βασικές έννοιες της ιατρικής του Θιβέτ

Τα φιλοσοφικά θεμέλια της ιατρικής του Θιβέτ,  ριζωμένα στην φιλοσοφία του Βουδισμού, που διείσδυσε στο Θιβέτ κατά το πρώτο μισό του έβδομου αιώνα και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Tsen Gampo (627-649). Πιστεύεται ότι είχε προσκληθεί οι γιατροί στο Θιβέτ από την Ινδία, την Κίνα, το Νεπάλ, το Βυζάντιο και την Περσία για την ανταλλαγή γνώσεων και τη μετάφραση ιατρικών κειμένων στην γλώσσα του Θιβέτ. Ήταν η αρχή της δημιουργίας ενός σύνθετου ιατρικού συστήματος και την έναρξη πολλών ετών ανταλλαγής εμπειρίας.

O Βούδας Σακιαμούνι, ήταν ο πρώτος που δίδαξε τα 4 μέρη που συντάσσουν τους 8 κλάδους της επιστήμης της Ιατρικής του Θιβέτ, τα όποια είναι, η γέννηση, η αρρώστια, η ηλικία εννοώντας την γήρανση και τον θάνατο.

Από την άποψη της βουδιστικής φιλοσοφίας, βασικό ρόλο στην δημιουργία μιας νόσου παίζουν οι σκέψεις μας , το οποίο σημαίνει ότι στα βάθη στου νου δημιουργείται η νόσος η οποία εξαπλώνεται στο σωματικό επίπεδο. Λόγω αυτού είναι σημαντικός παράγοντας η αρμονία του νου και των συναισθημάτων για την υγεία του σώματος….νους υγιής εν σώματι υγιεί όπως θα τόνιζε και ο Πλάτωνας.

Οι αρχές της ιατρικής του Θιβέτ

Η βασική είναι η αρχή της ενότητας,  του υλιστικού, δηλαδή εξωτερικού περιβάλλοντος και του σώματος. Πιστεύεται ότι ένας ζωντανός οργανισμός και το περιβάλλον του αποτελείται από τα πέντε στοιχεία, χώρος - φωτιά, νερό, γη και αέρα.  Εκτός τους χώρου , ο οποίος βρίσκεται παντού, τα άλλα στοιχεία δημιουργούν τους 3 βασικούς νευροχημικούς μηχανισμούς, τα όποια και μας καθορίζουν ως άτομα, είναι υπεύθυνα για τη ρύθμιση των διαφόρων οργάνων καθώς και για την καταχώριση της φύσης των παθήσεων"rlung" - τον άνεμο, "mkhris pa" - χολή "bad kan" – βλέννα.

Πιστεύεται ότι η σωματική υγεία προσδιορίζεται από την η ισορροπία των τριών κύριων συστημάτων του σώματος: αιολική, η χολή και φλέγμα. Η πιο κοινή μέθοδος διάγνωσης είναι η διάγνωση μέσω της διερώτησης, μέσω της επαφής, της παρατήρησης με την εξέταση του παλμού και την ανάλυση ούρων. Κατά κανόνα, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εξαρτάται από το γιατρό και την εμπειρία του.

Οι χορηγούμενες θεραπείες αποτελούνται από τις εξωτερικές, όπως το μασάζ ή την μόξα, την χορήγηση βοτάνων ως τσάι ή και φάρμακο (ζωικής και φυτικής προέλευσης), την διατροφολογία και ασκήσεις με επίκεντρο τον νοητικό και ψυχικό κόσμο.

//>   Η παραδοσιακή ιατρική του Θιβέτ είναι ένα ολιστικό σύστημα της ιεραρχικής δομής πολλαπλών επιπέδων με συγκεκριμένα τμήματα των θεωρητικών εννοιών, διαγνωστικές μέθοδοι και θεραπείες. Αποσκοπεί στην πρόληψη ασθενειών και στην διατήρηση των εσωτερικών και εξωτερικών ισορροπιών του σώματος και του νου.